دلتنگی

دلتنگی...

علم بهتر است یا ثروت ؟ البته واضح و ..مبرهن .......‌‌است ، که دلتنگی...

حالا شده بودم معلم انگلیسی بچه های ابتدایی. مدرسه پسرانه،کلاس من بعد از ظهرها بود ، آن روز با کلاس پنجمی ها درس داشتم ، خیلی خوشحال درس را شروع کردم ، خیلی جدی و همگی خندان بودیم ، و گاهی دانش اموزان لغات خاصی را هم می پرسیدند ،یکی از دانش آموزان بلند و شد و گفت : خانم اجازه ، سیبیل چی میشه ، گیر افتادم نمی دانستم بهش گفتم جلسه دیگه میگم دیدم با بعل دستی اش یواشکی ( معلم همه جا را می بیند ) خندیدند ، فهمیدم قصه از چه قرار است ،آخه دختران آن موقع دست در صورت نمی بردند و من هم کرک های جوانی را در پشت لب داشتم ،.واما جلسه بعد برایشان روی تخته سیاه با گچ سفید نوشتم ،Mustache این هم سیبیلBeard این هم ریش به عهد خود وفا کردم و من هم کلمه ریش و سیبیل را با هم براشون نوشتممعلم باید بداند ،پدر همیشه می گفت: معلم نباید بدون مطالعه سر کلاس برود . روحت شاد پدر جان دلتنگی...

یک ماه و نیم از مهر گذشته بود ، مدیر مرا به اتاق خودش دعوت کرد و پاکتی به من داد و گفت این حاصل زحمات شما در یک ماه است ،از اتاقش خارج شدم و شروع کردم به شمردن پولهای داخل پاکت ، که ۱۵۰ تومان بود .خوشحال شدم که حقوق گرفتم در راه متزل رفتم شیرینی فروشی ساحل ( چه خوب اسمش دریا نبود ) و یک جعبه شیرینی خریدم و راهی منزل شدم ، مامان تا جعبه را دید گفت: به به مبارک باشه حقوق گرفتی ، ، درب جعبه را باز کرد و گفت اول خودت بخور این شیرینی خیلی شیرینه اولین حقوق توست .در این مدرسه من به اصطلاع امروزی ها نیمکت نشین بودم عصر ها و پنج شنبه ها خودم کلاس داشتم و روزهای دیگر اگر معلمی مشکل ( تنبلی ) داشت هما ی نیمکت نشین را خبر می کردند ،میتینگ های زیادی در میدان چهار صد دستگاه رفتم ، و مربی شیر خورشید هم بودم و باید در مدرسه هم حضور داشته باشم ، و امادومین ماه پاییز به اتفاق پدر به خیابان ناصرخسرو رفتیم و یک پالتو شیک مشکی رنگ با دکمه های نقره ای خریدم ، ( از حقوق خودم ) و کلی از پولم هم باقی ماند ، . دلتنگی...

ماه شهریور برای تجدیدی ها بود ،که جلو مدرسه ها دانش اموزان با کتاب هایی که قطر آن چند برابر شده بود ایستاده بودند .وهر دانش اموزی از دوستش می پرسید چند تا ؟ و رفیقش با انگشتش نشان می داد ،!!و دانش آموزان ( تجدیدی ) هم تا یک هفته به مهر مانده نمی دانستند کلاس چندم هستند ،!!!اما حالا دیگه همه قبول هستند و شهریور برای تهیه لوازم تحریر وغیره ...است ،نه امتحان دروس تجدیدیموفق باشید . امروزی هااز زبان یک دیروزی دلتنگی...

به خانه پدر رفتم ( خانه ای با آجر بهمنی قرمز ) ، از مادر پرسیدم پدر کجاست ؟ او گفت: بابا رفته طبقه سوم ، دوان ،دوان ، به دیدارش رفتم ، پدر توی آفتاب لب پله اتاق کوچکیه نشسته بود و قران می خواند ،کنارش نشستم ، او قران را داد دست من و کفت : حالا تو بخوان من گوش کنم ، شروع کردم در کنار پدر به قران خواندن او به من اول یک آفرین گفت، و بعد گفت: دخترم تو اگر سوره بقره را تا آخر بدون غلط بخوانی تمام قران را روان خواهی خواند ، بیشتر تمرین کن ،یکی از روزهای خداپدر و مادرم برای دیدار ما به شیراز آمدند ، وقتی به فرودکاه رفتیم که با پدر همراه باشیم تا منزل ، پدر بسته ای به من داد و گفت این برای شماست ،در منزل بسته را باز کردم دیدم یک رحل قران است ، . پدر گفت: چون گفته بودی قران را بدون غلط می خوانی این" رحل " را برایت دادم نجار نزدیک خانه ساخت که هنگام تلاوت قران از آن استفاده کنی و کمرت را خم ( قوز ) نکنی ،رحل قران ، زیباترین هدیه ای ،که از دست مبارک پدرم دریافت کردم .پدر عزیزم ، همراهم ، روحت شاد دلتنگی...

فرفره ای ، فرفره ، بادبادکی، باد بادک!!!! فرفره و باد بادک هر دو عاشق باد بودند دلتنگی...

امروز تصمیم گرفتم کتاب ای که مدتهاست لاک پشت وار می خوانم به پایان برسانم ، دلتنگی...